شعر مجسمه‌ای دیگر از اما لازاروس ترجمۀ رُزا جمالی
شعر مجسمه‌ای دیگر یکی از مهم ترین شعرهایی ست که در مورد آمریکا به عنوانی سرزمینی موعود نوشته شده است. این شعر حکایتی ست از مهاجرت، رویای آزادی، عدالت و رسیدن به آرزوها…. این شعر که بر ورقه ای از برنز نبشته شده؛ بر سنگ مجسمه ی آزادی نقر شده است.
مجسمه‌ای دیگر
شبیه مجسمه‌ای غول پیکر و برنجی نیست،
نه!
و شهرتی یونانی هم ندارد!
با ساقِ پاهایش در نوردیده است
و از سرزمینی به سرزمینی دیگر می‌شتابد
جائی‌که به نمک دریا شسته می‌شود
و بر دروازه‌های غروب ایستادگی خواهد کرد
زنی یک تنه و مشعل به دست
که از نورهایی که زندانی‌اند جان گرفته
و شهرت از آنچه در حصر بوده یافته
نامِ او مادرِ تمام تبعیدهاست
با دست‌هایش که نشانه می‌روند
در خوش آمدگویی جهانی دیگرست بر شما
و این‌گونه است که می‌درخشد
چشمان ملایم‌اش بر جهان فرمان می‌رانند
این اسکله‌ای‌‌ست که در میان هوا پل بسته
و دو خواهرشهر را وصل کرده.
“با خود دار آن سرزمینِ عهدِ عتیق را،
داستان‌های شما تکان دهنده‌ست
و بر جهان فریاد می‌کشند
بر لب‌هایی مهر و موم
نقش بسته،
به من بده!
تمام خستگی‌ات را!
آنچه بر پشت تو سنگینی کرده
و آرزوی آزادی را به حسرت کشیده
انگار که پاروها دست تو را به این ساحل بسته
بی خانمان‌ها را به این سمت کشانده
توفانی‌ست که به سمتِ من می‌آید
و چراغی که آن را نگه داشته‌ام
بالا برده‌ام اش این را
و در کنارِ این در که مطلاست.”
منبع rosajamali.blogfa
شعر مجسمه‌ای دیگر از اما لازاروس ترجمۀ رُزا جمالی
مطالب بیشتر
کافه‌کاتارسیس «هشت‌ساله» شد هشت‌سال پیش بود که کافه‌کاتارسیس در فضای مجازی چشم به جهان گشود.…
رمانی نامه‌نگارانه دربارۀ همسر اول دیه‌گو ریورا، نقاش مکزیکی آیدا گلنسایی: النا پونیاتوسکا، روزنامه‌نگار و…
چرا حافظ پر آوازه‌ترین شاعر جهان است؟ محمدجواد فرزان با اشاره به نکته‌ها و رازهایی…
نوروز بمانید که ایام شمائید... نوروز بمانید که ایّام شمایید! آغاز شمایید و سرانجام شمایید!…