برای آشتی با طبیعتِ درون...
مثل سکوت‌های میان کلام‌های محبت...
زندگی قلب مرا تکرار خواهد کرد...
برای فروغ فرخزاد و علاقه‌اش به برف...
«عشق» خود فرداست، خود همیشه است...
برای سپاسگزاری...
حال بی‌نظیر شکفتگی؛ به‌رغم مِه...
باران، موسیقی و خدایی که در این نزدیکی‌ست...
موسیقی ما را با خود خواهد برد...
زندگی «زیبایی» و دیگر هیچ...