شاهکاری از گوستاو مالر
و فکر می‌کنم که این ترنم موزون حزن تا به ابد شنیده خواهد شد
من پر از نورم و شن، و پر از دار و درخت...
پشتِ خالی ِ زندگی حاصلخیزترین جا برای کشتِ روشنی است...
لبریز از آرامش سکرآور پاییز...
قشنگ یعنی تعبیر عاشقانۀ اشکال...
تقدیم به کتاب‌بازها (بیشتر…)
ما دوباره سبز می‌شویم...
همۀ من...
خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند...