خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند...
برایِ لودویگ فان بتهوون...
یک عاشقانۀ صورتیِ آرام...
و من چنان پُرم که روی صدایم نماز می‌خوانند...
«نازنینِ ناتمام» اثر مزدافر مؤمنی
نرم نرمک می‌رسد اینک بهار...
ما هیچ، ما نگاه...
ببین، دو بال بزرگ به سمت حاشیه روح آب در سفرند
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...