دختر جوان اصفهانی، نه یک هنر، که یک محصول و صنعت را دوباره زنده کرده است. پاپوش‌هایی با الهام از طرح‌های فرش‌های ایرانی که «پاپیچ» اسم گرفته‌اند نه فقط در حاشیه زاینده‌رود که بر پیاده روهای لندن و سنگفرش‌های رم گالری‌های برلین قدم زده‌اند. گیوه‌هایی که راه خودشان را از دل تاریخ چند صد ساله اورامان و فارس به امروز تهران باز کرده‌اند با همان هویت و کارایی که طراحی و سلیقه معاصر را هم در خود دارد.
اتاق شبنم عسگری هم کارگاه اوست و هم استودیوی تبلیغات و هم محلی که فروشگاه آنلاینش را مدیریت می‌کند. گیوه‌های تازه بافته شده، گیاهان رنگرزی، کرک‌های آماده سوزن دوزی درکنار پاپیچ‌هایی با طرح‌ها و رنگ‌های متنوع هر کدام جایگاه شان را در این اتاق پیدا کرده‌اند و دوربین عکاسی که روی سه‌پایه‌اش چون ناظری، یک کنج را برای اقامت انتخاب کرده و گاهی رقص پاپیچ‌های معلق در زمین و آسمان را ثبت می‌کند و روزی دیگر مرحله به مرحله فرش بافی روی گیوه را.
این عکس‌ها و فیلم‌ها سرآغاز ارتباط مخاطب با پاپیچ هستند وقتی در صفحه اینستاگرام شبنم به اشتراک گذاشته می‌شوند و سفارش‌ها را به این کارگاه سرازیر می‌کنند. از روزی که مریم دو ماه چشم انتظار فروش یک جفت گیوه بود تا امروز که تا دو ماه بعد همه سفارش‌هایش پر است، شش سال می‌گذرد و خوشحال کننده ترین اتفاق برای او در این مدت نه ایجاد یک کسب و کار جدید و تا حدی کارآفرینی، نه معروف شدن برندش در زمینه مد در ایران که روی آوردن دوباره مردم و استقبال شان از گیوه است.
محصول فراموش شده ایرانی که حالا با ترکیب هنر فرش و تاریخ و افسانه‌هایی که پشت هر طرح فرش است، به نماینده خوبی از صنایع دستی‌های به روز شده تبدیل شده است. با شبنم و همه پیچ و خم‌های پاپیچ‌هایش اینجا آشنا شوید.
«نخستین بار شش سال پیش این گیوه را برای خودم طراحی کردم، وقتی بیرون رفتم واکنش‌ها متفاوت بود، بعضی تمسخر می کردند که گیوه پوشیده است! اما برای بسیاری از مردم هم جالب بود و پیگیر می شدند که شما گیوه را از کجا گرفتید؟» این استقبال و توجه‌ها باعث شد شبنم به فکر طراحی و فروش گیوه بیفتد. برای او که دانشجوی رشته فرش بود، طراحی و ساخت نخستین جفت از این گیوه‌ها برای خودش کاری کاملاً از روی سلیقه و علاقه شخصی بود، طراحی و تولید محصولات با کاربری شخصی کاری است که بسیاری از دانش‌آموختگان صنایع دستی و دیگر رشته‌های نظیر آن در طول تحصیل شان انجام می‌دهند اما شبنم خیلی زود فهمید ایده‌اش برای نسل جوان امروز و همسن و سال‌هایش جذاب تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کرده.
در واقع می‌شود گفت از روز اول چنین آینده‌ای برای مسیر گیوه‌ها حتی به ذهنش هم خطور نکرده بود و فکر نمی‌کرد کسی دوست داشته باشد گیوه بپوشد. اما پاپیچ‌های او چه ویژگی دارد که مخاطب را شش سال است به خود وفادار نگه داشته است؟
«من طرح‌ها را مطابق سلیقه امروز انتخاب می‌کنم، اکثراً انتزاعی هستند با رنگ‌های شاد و البته رنگ‌های طبیعی، رنگرزی را خودم به صورت سنتی انجام می‌دهم که قابل شست‌و‌شو باشند و رنگ قاطی نکند.»
