اجرای فوق‌العادۀ فاطمه رادمنش در برنامه عصر جدید
رفتن به سراغ بعضی از موضوعات و سربلند بیرون آمدن از آن بسیار ریسک بزرگی است. زیرا ذات آن موضوعات گاه طوری است که بیشتر دنبال استفاده از مزایای آن ایدئولوژی و تفکر هستند تا واقعاً درک و انتقال احساس آن.
فاطمه رادمنش به سراغ داستانی رفت که بسیار به آن پرداخته شده و بنابر کثرت استعمال دیگر تأثیرگذار نبود. اما او به طرز عجیبی توانست از یک موضوع که شاید دیگر توجهات را برنمی‌انگیخت، روایتی به شدت اثرگذار و تأمل‌برانگیز به دست دهد.
اجرای او روح تازه‌ای دمید بر موضوع غم مادرانی که فرزندانشان را در راه دفاع از میهن از دست داده‌اند. هنر وی باعث شد لحظاتی انسان بتواند خودش را جای آن مادران بگذارد و به آنان و اندوه و فداکاری و ناکامی بزرگشان بیندیشد.
چیزی که در این اجرا جالب بود اینکه او نشان داد یک موضوع تکراری_ که در ابتدا شاید ذهن مخاطب از آن پر باشد_ اگر هنرمندانه به آن پرداخته شود می‌تواند به یک شاهکار تبدیل گردد.
در اینجاست که می‌توان قدرتِ بیان و اجرا را دریافت. لزوماً همیشه ضرورتی ندارد که محتوا و ایده تازه باشد، اگر موضوع درست و هنرمندانه بیان شود به نهایت خواست هنر که تأثیر در مخاطب است نائل خواهد آمد و دیگران را به فکر فروخواهد برد.
اجرای فوق‌العادۀ فاطمه رادمنش در برنامه عصر جدید
و من چنان پُرم که روی صدایم نماز می‌خوانند...
رمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی آیدا گلنسایی: تسئوس، پادشاه آتن، به…
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو ذِن شاعر چگونه ذِنی است؟ ذنِ جانِ هایکوُسرا…
کافه‌کاتارسیس «هشت‌ساله» شد هشت‌سال پیش بود که کافه‌کاتارسیس در فضای مجازی چشم به جهان گشود.…