آزارم می دهد راهی که میروی
با این همه ولی ظالم که می شوی
من دوستت دارم من دوستت دارم
سرگردان می کند رویای تو مرا
می پرسم از خودم با این همه چرا
من دوستت دارم من دوستت دارم
ای سرزمین من در دست های تو
بی سرزمین نکن این خسته را نرو
آرام می شوم در آرزوی تو
می آورد مرا این ره به سوی تو
قدری اگر مرا طاقت بیاوری
از اشتباه من یک بار بگذری
می بینی از خودت دیوانه تر منم
مجنون تو یکیست آن یک نفر منم
(محمدرضا عرب یارمحمدی)
مطالب مرتبط
ایران درّودی و درسهایی از زندگی عاشقانه و شکوفایش مطالب بیشتر 1. خاطرات ایران درّودی…
نقد آخر شاهنامه/ فروغ فرخزاد آخر شاهنامه نام سومین مجموعهی شعری است که مهدی اخوان…
نظر ایران درّودی دربارۀ شعر احمد شاملو برای سخن گفتن از شعر شاملو باید قبل…
صادق هدایت به روایت پرویز ناتل خانلری پرویز ناتل خانلری در سال ۱۲۹۲ شمسی در…