عشق را باور کن
در این فیلم یک دقیقه‌ای با موجزترین و فشرده‌ترین بیان می‌توان دید چگونه می‌شود به تفاوت‌ها اهمیت نداد و برای فاصله فکری کرد…
عشق را با تمام معصومیتی که به آدم می‌دهد راه بدهیم به دل. در را باز کنیم روی روز، روی بهاری که هر بار به یک بهانه دست به سرش کرده‌ایم
زندگی بدون عشق، بدون شفقت، بدون لحظات همدلی و یگانگی در سراشیبی شب افتادن است.
مطالب مرتبط
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…