و چشمان تو روزی که می‌توان برای زیستن تصمیم گرفت.

و چشمان تو روزی که می‌توان برای زیستن تصمیم گرفت.

 آه چرا می‌باید

من تو را شگفت بدانم

در این جریان

که از شگفت بودن همه چیزی

عادی می‌نماید؟

وگرنه تو عادی‌ترین موسمی

که می‌باید به چار موسم افزود.

و چشمان تو

راحت‌ترین روزی که می‌توان برای زیستن تصمیم گرفت.

 

منبع:

القصه

بیژن الهی

نشر بیدگل