صدای تو سبزینۀ آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید
«یک‌روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستم» شعر و صدا: افشین یداللهی
«پُرِمتوسِ در بند»سومین و آخرین ترجمۀ عباس نعلبندیان سومین و آخرین ترجمۀ عباس نعلبندیان با…
مراقبۀ پویا (مستقر شدن در خود) با مزدافر مؤمنی
پادشاه فصل‌ها پاییز... آسمانش را گرفته تنگ در آغوش ابر؛ با آن پوستین سرد نمناکش…
بریده‌ای از کتاب «عشق و اراده» نوشتۀ رولو می انسان نمی‌تواند طولانی مدت با احساس…
«خداحافظ آناگاوالدا»: از جادۀ ادبیات به سوی تابناک‌ترین گل‌ها... ادبیات می‌تواند جادوگری سپید باشد و…