معرفی کتاب

نگاهی به کتاب «زمین، زمان، انسان» نوشتۀ مزدافر مؤمنی

نگاهی به کتاب «زمین، زمان، انسان» نوشتۀ مزدافر مؤمنی

کتاب «زمین، زمان، انسان» تألیف مزدافر مومنی، دعوت‌نامه‌ای برای همیاری و جنبش همگانی به سوی هماهنگی با طبیعت و قوانین هستی و نجات حیات در سیاره زیبای زمین است.

مزدا‌فر مومنی، نویسنده کتاب «زمین، زمان، انسان» دربارۀ این اثر می‌گوید: این کتاب در 18 گفتار تنظیم شده و هدف اصلی از نگارش آن، ارایه راهکار عملی، ساده، ارزان و همگانی برای پایان دادن به بخشی از رنج‌های امروز بشر است. 

گفتار اول کتاب، با معرفی کلی از وضعیت کنونی کره زمین، زمین را به انسانی 46 ساله تشبیه کرده و تبیین می‌کند که انسان تنها در مدت زمان کوتاهی که از عمرش روی کره زمین می‌گذرد چگونه از این بهشت، یک آشغال‌دانی کامل ساخته است. 

گفتار دوم کتاب، گرمایش جهانی را که علت آن گرم شدن جو زمین به دلیل اثر گلخانه‌ای است، بزرگترین تهدید برای حیات در سیاره زمین معرفی کرده است. 

گفتار سوم، 80 درصد گازهای مخرب گلخانه‌ای را برخلاف تصور عامه، ناشی از دامپروری می‌داند و می‌گوید که موثرترین عملی که ما می‌توانیم برای نجات حیات در سیاره‌مان انجام دهیم، حذف مصرف گوشت و محصولات حیوانی است. 

گفتارهای چهارم تا دهم کتاب، به عوامل نابسامانی‌های کنونی زمین و راه حل آن‌ها از نظر علمی، پزشکی، ورزشی، متون مقدس، تاریخی و فیزیک و کوانتوم می‌پردازد. 

در گفتارهای بعدی، نویسنده به ماوراء‌الطبیعه می‌پردازد و نگاهی چند بعدی به انسان و زمین و وقایع دارد. در گفتار شانزدهم، چند عضو و ارگان حیاتی بدن انسان مورد بررسی قرار می‌گیرد و در گفتار هفدهم، نویسنده به انسان‌ها می‌گوید که در تغییر مسیر برای شروع یک نوع جدیدی از زندگی برای بقای حیات زمین و انسان، از کجا و چگونه باید آغاز کرد. 

در گفتار پایانی نیز مولف سلامت تن را تنها در جسم سالم نمی‌بیند بلکه تن توانا را به معنای جسم، روان، ذهن و روح متعادل می‌داند. 

نویسنده در بخشی از پیشگفتار کتاب «زمین، زمان، انسان»، آورده است: «هدف این کتاب ایجاد نگرانی و ترس نیست، بلکه آگاهی‌دادن و عطف توجه خواننده به موضوعی حیاتی است که علی‌رغم اهمیت ویژه‌اش، مورد بی‌توجهی قرار گرفته است، باشد که تکانی بخوریم، از خواب برخیزیم و چاره‌ای بیندیشیم.»

منبع: ibna
نگاهی به کتاب «زمین، زمان، انسان» نوشتۀ مزدافر مؤمنی
مدیریت

فریادی شو تا باران وگرنه مُرداران... احمد شاملو

Recent Posts

شعرهای عباس کیارستمی «هایکو» نیستند!

شعرهای عباس کیارستمی «هایکو» نیستند! روبرت صافاریان: شعرهای عباس کیارستمی را چه بسا به هایکو…

3 هفته ago

فراز و فرودهای شخصیت و آثار محمود کیانوش

فراز و فرودهای شخصیت و آثار محمود کیانوش در نشست «به یاد محمود کیانوش» شاعر،…

3 هفته ago

دربارۀ نامه‌های فرانتس کافکا به فلیسه

دربارۀ نامه‌های فرانتس کافکا به فلیسه فرانتس کافکا، نویسنده‌ی بزرگ ادبیات جهان، فلیسه باوئر را…

3 هفته ago

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد…

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد...

3 هفته ago

جمله‌هایی از کتاب «چهل نامۀ کوتاه به همسرم» نوشتۀ نادر ابراهیمی

جمله‌هایی از کتاب «چهل نامۀ کوتاه به همسرم» نوشتۀ نادر ابراهیمی من هرگز ضرورت اندوه…

4 هفته ago

سروده‌ای از بیژن الهی…

سروده‌ای از بیژن الهی... به سلمی حامی‌ی دور بوده‌ام از نور حالتی قدرتی داشته‌ام آری…

4 هفته ago