بریدهای از کتاب «عشق در دو نگاه»؛ نرگس انتخابی
زندگی مدرن برای هاپر بیاندازه خصمانه است. موجودات بینوای هاپر نیازی به همهگیری ندارند تا به انزوا بروند. برای هاپر ساختار شهرها و محیطهای مدرن ماشینی است که تنهایی تولید میکند. آدمهای نقاشیهای او هم نمیدانند باید چه کار کنند.
پیام هاپر این است که زندگی مدرن میتواند خیلی تنهاییآور باشد. آدمهای نقاشیهای او همانقدر در کنار دیگران در غذاخوریها و رستورانها تنها هستند که در کنار پنجرهٔ آپارتمانشان. امروزه ما بهتر میتوانیم انزوایی را که، در نظر این هنرمندان، مشخصهٔ زندگی مدرن است مخفی کنیم. در مواقع عادی هم تنها در کافهها مینشینیم، اما تلفن همراه داریم و خیال میکنیم در جمع حضور داریم. واقعیت این است که مدرنیته تودههای مردم را به سوی شیوهٔ زندگی شهری سوق میدهد که کاملاً با معاشرتهایی که زمانی عرف بودند غریبه است.
ما انسانها تنهایی جهان مدرن را پذیرفتیم چون به دنبال آزادی بودیم. اما اکنون هنر هاپر پرسش دشواری پیش روی ما قرار میدهد: وقتی آزادیهای زندگی مدرن از بین رفت، دیگر چه چیز میماند بهجز تنهایی؟
منبع:
ویدئو: نقاشی اتومات، اثر ادوارد هاپر، ۱۹۲۷
بریدهای از کتاب «عشق در دو نگاه»؛ نرگس انتخابی
من فکر میکنم هرگز نبوده قلب من اینگونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابههای برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمیپور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگها برای حضور فیزیکی بدنها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آبهایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…