نگاهی به «نیلوفرهای آبی» شاهکار کلود مونه

نگاهی به «نیلوفرهای آبی» شاهکار کلود مونه

«کلود مونه» یکی از پرآوازه‌ترین هنرمندان جهان است. آثار او مظهر جنبش محبوب «امپرسیونسیم» محسوب می‌شوند. «امپرسیونیسم‌»‌ در حوالی ۱۸۶۰ میلادی در فضای شهری و صنعتی پاریس شکل گرفت. نقاشان امپرسیونیست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. این گروه از نقاشان تلاش می‌کردند تغییرات نور و رنگ در ساعات و آب و هوای مختلف را به تصویر بکشند. هدف در حقیقت به تصویر کشیدن یک لحظه مشخص بود. با در نظر گرفتن تمامی این ویژگی‌ها نقاشی «نیلوفرهای آبی» این هنرمند شاهکار امپرسیونسیت به شمار می‌رود.

«کلود مونه» تابلو «نیلوفرهای آبی» را در سال ۱۹۰۶ میلادی و در سن ۶۶سالگی خلق کرد. او در زمان خلق این نقاشی یک هنرمند چیره‌دست با بیش از ۴۰ سال تجربه بود. «نیلوفرهای آبی» یک تابلو نقاشی رنگ روغن با ارتفاع ۸۹.۹ و عرض ۹۴.۱ سانتی‌متر است. سوژه این نقاشی گل‌های نیلوفر آبی است که بر روی آب شناورند، اما نگذارید سادگی سطحی آن شما را از پیچیدگی نهان آن غافل کند. برای مثال، بسیاری از هنرمندان برای خلق یک منظره در آب از یک خط افقی به همراه مجموعه‌ای از عناصر در گرادگرد آن همچون چند بوته و تعدادی درخت استفاده می‌کنند. اما «مونه»‌ از عناصر مذکور صرف نظر کرده است تا تمرکزش را بر یک موضوع مشخص بگذارد. «مونه»‌ این تابلو را به نحوی نقاشی کرده که گویی بخشی از نقاشی را از نقاشی بزرگ‌تر جدا کرده است.

در این نقاشی، چندین نیلوفر آبی در قسمت بالای بوم به چشم می‌خورد که به نظر می‌رسد مکان آن‌ها بدون هدف انتخاب شده است. این درحالی است که جایگاه هیچ کدام از این نیلوفرهای آبی تصادفی و غیرعمدی نبوده است. اگر این نقاشی را با استفاده از خطوط افقی و عمودی به ۹ بخش مستقیم تقسیم کنیم، چهار خانه‌ای که در سمت چپ و بالای بوم قرار دارند یک دایره را در خود جای می‌دهند. در این دایره زردرنگ، حاشیه‌های نیلوفرهای ْآبی با فضای خالی در آب مجاورت دارند. همچنین در میانه این دایره زرد رنگ می‌توان بیضی قرمزی را ترسیم کرد که نشانگر فضای خالی بین نیلوفرهای آبی است. دایره و بیضی نامرئی، چشم‌ها را به سمت حاشیه‌های نیلوفرهای آبی سوق می‌دهد. در حقیقت این عناصر،‌ در یک نقاشی طبیعت بی‌جان جنبش ایجاد می‌کنند.

«مونه‌»‌ یک هنرمند یاغی بود و «نیلوفرهای آبی»‌ سبک تمردآمیز او را به تصویر می‌کشید. هنرمندان آکادمیک هم عصر «مونه»‌ در فضای سربسته نقاشی می‌کردند، بر روی بوم طرح‌ اولیه پیاده می‌کردند،‌ از قبل رنگ‌ها را با هم ترکیب می‌کردند و از ضربات قلم‌مو بلند و نرم استفاده می‌کردند، اما «مونه»‌ یک هنرمند آکادمیک نبود. «مونه»‌ نقاشی‌ها را در فضای باز می‌کشید و بدون طراحی اولیه نقش‌ها را روی بوم پیاده می‌کرد.

او رنگ‌ها مستقیما از تیوپ رنگ به بوم اضافه می‌کرد و از ضربات کوتاه و نامرتب استفاده می‌کرد.

«نیلوفرهای آبی»‌ یک سوژه عامی را به تصویر نمی‌کشد. این نقاشی در حقیقت بخشی از باغ «مونه»‌ در «ژیورنی» را به نمایش می‌گذارد. این هنرمند شیفته نقاشی کردن در باغش بود و نتیجه این علاقه خلق مجموعه بزرگی از تابلوهای نقاشی با موضوع نیلوفرهای آبی بود و نیلوفرهای آبی به سوژه نمادین «مونه» تبدیل شد.

منبع: isna

نگاهی به «نیلوفرهای آبی» شاهکار کلود مونه

  نیلوفرهای آبی نام یک تابلوی نقاشی نیست، بلکه نام مجموعه ای از آثار کلود مونه (Claude Monet) نقاش فرانسوی سبک امپرسیونیسم  است که در پایان زندگی  خود بارها به این موضوع پرداخت.

 مونه، در سال ۱۸۴۰ در پاریس متولد شد و در سال ۱۹۲۶ در ژیوِرنی زندگی‌اش پایان گرفت. کلود مونه در نخستین نمایشگاه نقاشان امپرسیونیست‌ که در سال ۱۸۷۴ برپا شد شرکت کرد و بعدها به عنوان یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان این سبک شناخته شد، چون کامل‌ترین بیان امپرسیونیسم را در مجموعه‌ تابلوهای نیلوفرهای آبی آفرید. این هنرمند بیش از ۲۵۰ نقاشی از نیلوفرهای آبی تولید کرد و می توان نیلوفرهای آبی را نمادین ترین تصاویر امپرسیونیسم عنوان کرد.

 

 

مونه، خانه و باغ بزرگی در در روستای ژیورنی (Giverny) خریداری کرد و در سال ۱۸۹۰ به دلیل موفقیت در فروش نقاشی‌هایش، به اندازه‌ای مرفه شد که توانست در محل اقامت خود رودخانه ای را منحرف کند و با کمک باغبانان نیلوفرهای آبی، درختان بامبو و بید در آن بکارد. پرندگان متنوعی همچون اردک و قرقاول را در این باغ رها کرد و خانه خود را همچون یک نقاشی عظیمی طراحی کرد. مونه قبل از اینکه نیلوفرهای آبی را نقاشی کند، آن‌ها را کاشت. این هنرمند درباره خانه خود گفته است: بهترین شاهکار من، باغ من است.

 

 

تا زمان مرگش‌ در سال ۱۹۲۶ از هیچ مدل دیگری به‌جز نیلوفرهای باغش استفاده نکرد. سری اول مجموعه نیلوفرهای آبی که در مجموع بیست و پنج اثر است و پس از ۹ سال ، سری دوم شامل چهل و هشت بوم نقاشی شد.

 

خانه، باغ و برکه نیلوفرهای آبی متعلق به کلود مونه، درحال حاضر مکان فرهنگستان هنرهای زیبای فرانسه است.این خانه و مناظر اطرافش، الهام‌بخش مونه در خلق تعداد زیادی از آثارش بودند. بعد از مرگش خانه، باغ و برکه نیلوفرهای آبی، به پسرش رسید و او هم در سال ۱۹۶۶ این میراث را به آکادمی هنرهای زیبای فرانسه واگذار کرد. 

مونه در سال ۱۹۰۸ درباره تداوم این مجموعه نقاشی نوشت: این مناظر آب و انعکاس به یک وسواس برایم تبدیل شده که فراتر از توان یک پیرمرد است ولی با این حال می‌خواهم آنچه را که احساس می‌کنم به این شیوه بیان کنم. من برخی از بوم‌های نقاشی‌ام را از بین بردم. من یک بار دیگر شروع می‌کنم و امیدوارم از این همه تلاش چیزی حاصل شود. 

 

 

نگاهی به «نیلوفرهای آبی» شاهکار کلود مونه

مونه در تمام نقاشی‌های نیلوفرهای آبی، روی سطح آب تمرکز دارد و هرگونه نمایش زمین و آسمان را رها می‌کند و فقط بازتاب آن‌ها را در آب نشان می‌دهد. آسمان با ابرهای سفید خود در آب منعکس می‌شود.  بنابراین آبی آسمان و آبی آب یکی می‌شوند و تنها نیلوفرهای آبی به مخاطب کمک می‌کند تا به درکی از  این یک انعکاس‌ها برسد.

آثار این هنرمند در حراج های معتبر جهان همیشه موفق بوده است. یکی از آثار نیلوفرهای آبی در حراجی کریستی در لندن به قیمتی حدود ۸۰ میلیون دلار فروخته شد.

نور در آثار مونه همچون دیگر امپرسیونیست‌ها مهم‌ترین ویژگی است که در مجموعه آثار این نقاش یک سوژه تحت نورپردازی متفاوت و آب و هوای مختلف به تصویر کشیده می‌شود. اولین مجموعه‌ این نقاش با عنوان (Haystacks) خرمن‌ها که با نام کومه‌های علف خشک نیزشناخته می شود. خرمن‌های گندم از زوایای متفاوت و در ساعت‌های مختلف روز ترسیم شدند. در حقیقت کومه‌های علف خشکی که در زمین‌های اطراف خانه او قرار داشتند، الهام‌بخش مونه برای خلق این مجموعه تابلوهای نقاشی شدند.