توتوچان، دخترکی آنسوی پنجره نوشتهی تتسوکو کورویاناگی
«توتوچان، دخترکی آنسوی پنجره»
نوشتهی تتسوکو کورویاناگی
ترجمهی سیمین محسنی
کوبایاشی، مدیر مدرسهی توموئه اعتقاد داشت همهی کودکان ذاتاً با طبیعت و سرشت خوبی به دنیا میآیند، ولی محیط و تأثیر رفتار غلط بزرگسالان به آنها آسیب میرساند. هدف او آن بود که «طبیعتِ خوب» کودکان را آشکار ساخته و آن را بهبود و تکامل ببخشد. تا به این ترتیب کودکان مردمانی باشخصیت بار بیایند. او «طبیعی بودن» را ارزشمند میدانست و میخواست کاری کند که شخصیت کودکان تا حد ممکن طبیعی رشد و تحول پیدا کند.
من اطمینان کامل دارم چنانچه امروزه، مدارسی مانند توموئه وجود میداشت، اخبار خشونتبار کمتری میشنیدیم و تعداد دانشآموزان فراری از مدرسه نیز کمتر بود. در مدرسهی توموئه، هیچکس دلش نمیخواست پس از پایان درس به خانه برود. صبحها هم انتظار کشیدن برای رفتن به مدرسه، سخت و طولانی بود. توموئه چنین مدرسهای بود.
صدا: ماهرخ همتی
تهیه و تنظیم: نشر نی
اسلامیندوشن: سعدی شادترین شاعر ایرانی است محمدعلی اسلامی ندوشن با یاد کردن از سعدی به…
تجارب دکتر نسرین شکیبی ممتاز از تدریس ادبیات فارسی در کشور ژاپن آهوی کوهی در…
و تمام شهوت تند زمین هستم که تمام آبها را میکشد در خویش تا تمام…