توتوچان، دخترکی آنسوی پنجره نوشتهی تتسوکو کورویاناگی
«توتوچان، دخترکی آنسوی پنجره»
نوشتهی تتسوکو کورویاناگی
ترجمهی سیمین محسنی
کوبایاشی، مدیر مدرسهی توموئه اعتقاد داشت همهی کودکان ذاتاً با طبیعت و سرشت خوبی به دنیا میآیند، ولی محیط و تأثیر رفتار غلط بزرگسالان به آنها آسیب میرساند. هدف او آن بود که «طبیعتِ خوب» کودکان را آشکار ساخته و آن را بهبود و تکامل ببخشد. تا به این ترتیب کودکان مردمانی باشخصیت بار بیایند. او «طبیعی بودن» را ارزشمند میدانست و میخواست کاری کند که شخصیت کودکان تا حد ممکن طبیعی رشد و تحول پیدا کند.
من اطمینان کامل دارم چنانچه امروزه، مدارسی مانند توموئه وجود میداشت، اخبار خشونتبار کمتری میشنیدیم و تعداد دانشآموزان فراری از مدرسه نیز کمتر بود. در مدرسهی توموئه، هیچکس دلش نمیخواست پس از پایان درس به خانه برود. صبحها هم انتظار کشیدن برای رفتن به مدرسه، سخت و طولانی بود. توموئه چنین مدرسهای بود.
صدا: ماهرخ همتی
تهیه و تنظیم: نشر نی
چگونه از «دادگاه بیستوچهار ساعتی ذهن» و «محکومیتهای مداوم» رها بشویم؟
من فکر میکنم هرگز نبوده قلب من اینگونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابههای برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمیپور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگها برای حضور فیزیکی بدنها…