توتوچان، دخترکی آنسوی پنجره نوشتهی تتسوکو کورویاناگی
«توتوچان، دخترکی آنسوی پنجره»
نوشتهی تتسوکو کورویاناگی
ترجمهی سیمین محسنی
کوبایاشی، مدیر مدرسهی توموئه اعتقاد داشت همهی کودکان ذاتاً با طبیعت و سرشت خوبی به دنیا میآیند، ولی محیط و تأثیر رفتار غلط بزرگسالان به آنها آسیب میرساند. هدف او آن بود که «طبیعتِ خوب» کودکان را آشکار ساخته و آن را بهبود و تکامل ببخشد. تا به این ترتیب کودکان مردمانی باشخصیت بار بیایند. او «طبیعی بودن» را ارزشمند میدانست و میخواست کاری کند که شخصیت کودکان تا حد ممکن طبیعی رشد و تحول پیدا کند.
من اطمینان کامل دارم چنانچه امروزه، مدارسی مانند توموئه وجود میداشت، اخبار خشونتبار کمتری میشنیدیم و تعداد دانشآموزان فراری از مدرسه نیز کمتر بود. در مدرسهی توموئه، هیچکس دلش نمیخواست پس از پایان درس به خانه برود. صبحها هم انتظار کشیدن برای رفتن به مدرسه، سخت و طولانی بود. توموئه چنین مدرسهای بود.
صدا: ماهرخ همتی
تهیه و تنظیم: نشر نی
دربارۀ شعر ژاپن و عقل ناب... با اردشیر رستمی دربارۀ شعر ژاپن مطالب بیشتر با…
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا ترجمۀ منوچهر یزدانی: قرن گذشته بود. روزی که…
یاسمن انصاری، منتقد و مترجم در نگاهی به «سهگانه قاهره» به عنوان مهمترین اثر…
نگاهی به کتاب «دیدن در تاریکی» نوشتۀ ماریانا الساندری سمیه مهرگان، نویسنده و روزنامهنگار در…