درباره‌ی والتِر فُن دِر وُگل‌واید؛ شاعر آلمانی

والتِر فُن دِر وگل‌واید را می‌توان از هنرمندترین و بااستعدادترین شاعرانِ دوره‌گرد ( یا همانا سرود خوانان عشق) در دوره قرون وسطی نامید. او نیز مانند سایر شاعرانِ دوره‌گرد دیگر کشورهای اروپایی، از درباری به دربار دیگر سفر می‌کرد، و پیوسته به خواندن ترانه‌های عاشقانه برای بانوان درباری ( اعم از بانوان مجرد و متأهل) همت می‌گماشت و می‌کوشید پیام عشق و عاشقی را به دل‌انگیزترین شکل ممکن، ابراز دارد! او ترانه‌ها و غزلیات اکثر شاعران قرون دوازدهم و سیزدهم میلادی اروپا را می‌خواند. در داستان عاشقانه «تریستان و ایزُلده» که شاعر و نویسنده همدوره‌ای‌اش گاتفرید فُن استراسبورگ به رشته تحریر درآورد، او در گروه آوازخوانان معروف به «گروهِ بلبلان» هنرنمایی بسیار شایان تحسینی از خود ابراز داشت. والتر، ترانه‌ها و غزلیات عاشقانه بسیار زیادی نوشته و همواره کوشیده است که عشق را با طبیعت درهم‌آمیزد، و لحن بسیار صادقانه‌ای از خود ابراز دارد. او نخستین شاعر دوره‌گردی بود که مهم‌ترین قانون شاعرانه درباریان آن دوران، مبنی بر « قوانین عشق درباری یا عشق محترمانه» را زیر پانهاد و کوشید نه تنها از بانوان درباری و یا بانوانِ حامی خود، بلکه به تحسین و ستایش از دوشیزگان پست جامعه نیز همت گمارد. در شعر «زیر درخت زیزفون، او حتی تا بدان جا پیش می‌رود که از زبانِ معشوق خود، با رویی گلگون اعتراف می‌کند که نوازش‌های عاشق دلخسته خود را پذیرفته است و این لحظات، خوشایند او واقع گشته‌اند.

والتر نه تنها به سرودن غزلیات عاشقانه می‌پرداخت، بلکه اشعار بی‌شماری نیز با ماهیتی سیاسی سروده است که علیه پاپ و مداخله‌های مستبدانه او در امور سرزمین آلمان حکایت دارد.

منبع

گزیده‌ای از معروف‌ترین و زیباترین سروده‌های ادبیات آلمانی

ترجمه فریده مهدوی دامغانی

نشر تیر

صص19-22