اختصاصی کافه کاتارسیس
«پسرم»؛ مادرانهای از آیدا گلنسایی
«پسرم»؛ مادرانهای از آیدا گلنسایی
پسرم [1]
رصد کردنِ صدای کفشی آشنا وُ
گرفتنِ رد گام عطرها عبث بود
در این ناامنی الفاظ
که اعتماد صرفاً نام یک روزنامه است
پرواز پیشکش
باید کمی قفس نسیه کنم
پسرم، کجا کوتاهی کردم
که علفهای هرز بلند شد و
زندگیمان را پوشاند؟
چرا شبیه فراموشی
_ این ایزدِ مؤنث نیستی_
از خاطرم رفت خیالات طلاییام؟
حالا که حتمی مینماید سقوط
و در غیاب اشتیاق،
تسلیم صدای سوت کارخانه میشوم
با چند قسط میتوان تالابی تدارک دید
و زندگی ماهیهای قرمز را عوض کرد؟
کجا کوپن سپیدهدم
و بُن نور میدهند
تا بایستم در صفهای بیانتها؟
«پسرم»؛ مادرانهای از آیدا گلنسایی
پسرم، برایت روزی نُو دوز میخواستم
و فراسویی دمِ دست
میخواستم رودخانهای باشی رو به راه
مرا ببخش که افراطی بودم در طلوع
و ابرها را پیشبندی میدیدم
که نمیگذارد ظلمت
بریزد روی تمیزیّ ماه
مرا که فراخواندمت به سرخی سیب
حرف بود حریف تاریکیها شدن
آی تفنگی که قُمری را
جلوی چشم جوجههاش میزنی
حرف بود حریف تاریکیها شدن
پسرم! به جبران کاشتن این کاج
و خشتِ کجی که گذاشتهام
برایت سقفی میسُرایم
از تناقض ناب برف و آفتاب
تا بخندی در این کمدیِ کلان
زنده باد، باد
این قهرمانِ با دستهای خالی
[1] برای درختِ ساکورایم، پسرکم اهورا
منبع
سماع در سنگستان
نشر مروارید
-
نویسندگان/ مترجمانِ ایران2 روز پیش
تجارب دکتر «نسرین شکیبیممتاز» از تدریس ادبیات فارسی در کشور ژاپن
-
نویسندگان/ مترجمانِ ایران1 ماه پیش
خاطراتی از دکتر عبدالحسین زرینکوب
-
کودک و نوجوان3 هفته پیش
پرهام طاهرخانی و «ناطور دشت» نوشتۀ سلینجر
-
اختصاصی کافه کاتارسیس1 هفته پیش
«پاییز فلوبر» نوشتۀ آلکساندر پوستل: مراسم تدفین و احیای نبوغ
-
تحلیل شعر1 ماه پیش
پروین، شاعر عشقگریز
-
گفتوگو4 هفته پیش
مناظرۀ دیدنی «اسلاوی ژیژک» و «جردن پترسون»
-
درسهای دوستداشتنی4 هفته پیش
فلسفهای مهربانتر از موفقیت!
-
تحلیل داستان و نمایشنامه1 ماه پیش
نگاهی به کتاب «قرن من» نوشتۀ گونتر گراس