نگاهی به کتاب «صد سال شعر زنان ایران» نوشتۀ کامیار عابدی
«صد سال شعر زنان ایران (۱۲۹۹ تا ۱۳۹۹)» توسط کامیار عابدی منتشر شد.
این منتقد ادبی و پژوهشگر با اعلام این خبر گفت: در این کتاب ۳۵۰ شعر از ۳۵۰ شاعر خانم در طول صد سال انتخاب و گردآوری شده است؛ البته شاعرانی که شعر آزاد، نیمایی و سپید سروده‌اند. خانم شمس کسمایی متولد ۱۲۶۲ اولین شاعری است که در این مجموعه آمده، او از پیشگامان شعر نو در ایران است و شعرش در سال ۱۲۹۹ سروده شده است. جوان‌ترین شاعری که در این مجموعه شعرش منتشر شده، پروین نخعی‌نژاد متولد ۱۳۷۷ است که شعرش در سال ۱۳۹۹ سروده شده، یعنی صد سال بین شعرها فاصله است. این کتاب آینه‌ای از ۳۵۰ شاعر خانم در سیر صدساله شعر معاصر ایران است.
او درباره ویژگی‌های این مجموعه نیز گفت: سیر طبقه‌بندی شاعران در این کتاب بر اساس سال تولدشان است (یعنی سال تولدشان برای پشت‌سر هم آمدن شاعران ملاک قرار گرفته). همچنین معیارهایی که برای انتخاب این شعرها بوده، هم معیارهای ادبی و زیبایی‌شناختی بوده و هم معیارهای جامعه‌شناختی و روان‌شناختی. خیلی تلاش کردم تا بر اساس دفترهای شعر، مجموعه‌ها، منتخب‌ها، مجله‌ها و حتی وبسایت‌های ادبی ۳۵۰ شاعر را انتخاب کنم، می‌شود گفت این کتاب حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد شاعران خانم معاصر را پوشش می‌دهد اما به دلیل این‌که در طول این دو دهه دفترهای شعر زیادی منتشر شده که در کتابخانه‌ها وجود ندارد و یا در کتاب‌فروشی‌ها خیلی عرضه نمی‌شده، ممکن است تعدادی از این خانم‌های شاعر در این کتاب نباشند، هرچند در سال ۱۳۹۷ فراخوانی در مطبوعات و فضای مجازی منتشر کردم که خانم‌های شاعر دفترهای خود را برای انتخاب بفرستند. شاید ۱۰۰ دفتر شعر به دستم رسید که از آن‌ها در این‌جا استفاده شده است.
در نوشته پشت جلد کتاب «صد سال شعر زنان ایران (۱۲۹۹ تا ۱۳۹۹)» می‌خوانیم: شمار زنان شاعر ایرانی و فارسی‌گو در دوره‌های متقدم، به نسبت مردان شاعر، محدود بوده، و از این گروه محدود هم آثار اندکی به یادگار مانده است. با این همه، با آغاز جریان تجدد فرهنگی و ادبی از حدود نیمه سده نوزدهم، به تدریج، زنان ایرانی نیز مجالی برای حضور در قلمرو فرهنگ و ادبیات یافتند. پس از وقوع انقلاب مشروطه در آغاز سده بیستم، این مجال شکلی عینی‌تر به خود گرفت.
در منتخب حاضر، نمونه‌هایی از آثار سیصد و پنجاه شاعر زن ایرانی در یک دوره صد ساله، از بانو شمس کسمایی (با شعری نوگرایانه در سال ۱۲۹۹) تا شاعران اوایل سده بیست و یکم در سال ۱۳۹۹ شمسی، در چهارچوب شعر آزاد، نیمایی و سپید گردآوری شده است.
این کتاب در ۴۰۰ صفحه و در نشر مروارید منتشر شده است.
منبع: ایسنا
نگاهی به کتاب «صد سال شعر زنان ایران» نوشتۀ کامیار عابدی
نگاهی به کتاب «صد سال شعر زنان ایران» نوشتۀ کامیار عابدی
انتشار کتاب «صد سال شعر زنان ایران» نوشتۀ کامیار عابدی
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…
