انتقام مثبت از نظر فریدریش نیچه
خواهش می‌کنم این‌قدر درباره‌ی تنبیه،
سرزنش و اصلاح مردم فکر نکن.
بعید است که بتوانیم کسی را تغییر دهیم
و اگر زمانی در این تغییر کامیاب شدیم
دلیل آن، بی‌آنکه خود از آن آگاه باشیم،
چیز دیگری بوده است،
یعنی ما خود توسط آن شخص تغییر کرده‌ایم!
بنابراین، بیا در عوض مراقب باشیم
که در آینده تأثیر ما بر روی هر چیزی که رخ می‌دهد
از تأثیر او بیشتر و قوی‌تر باشد.
بیا رو در رو مبارزه نکنیم،
زیرا هرگونه تنبیه، سرزنش یا اصلاح
درواقع مبارزه‌ای است رودررو.
بیا به عکس، از جایگاه والاتری به این موضوع بنگریم.
بیا سرمشق درخشان‌تری از خود نشان دهیم
و دیگری را با نور خویش در ظلمات بیندازیم.
ما نمی‌خواهیم، مانند همه‌ی کسانی که تنبیه می‌کنند
و خرده می‌گیرند، به خاطر دیگری در ظلمات غرق شویم.
بهتر است که ما کناره‌گیری کنیم
و به سوی دیگری نظر بیفکنیم.
منبع
حکمت شادان
فریدریش نیچه
مترجمان
جمال‌آل احمد
سعید کامران
حامد فولادوند
نشر جامی
چاپ هفتم
صص282-283
پنج دلیل که ادبیات ایران در جهان جدی گرفته نمی‌شود آیدا گلنسایی: بسیاری از آثار…
رمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر! آیدا گلنسایی: رمان دشمن عزیز…
نگاهی به رمانِ «هیچ دوستی به جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی آیدا گلنسایی: «هیچ دوستی…
بریده‌هایی از خطابۀ نوبل ماریو بارگاس یوسا «به روشنی به یاد می‌آورم که تبدیل شدن…