صحاری؛ شعر و صدا: محمد عارفی‌فر
صحاری
صحاری؛ شعر و صدا: محمد عارفی‌فر
می‌گویم تا برای تو رنگ‌هایی بگذارم
یکی اگر گفت: آن‌ها دریاهایی هستند در سپیده‌دم،
یکی اگر گفت: آن‌ها آسمان‌هایی هستند در سپیده‌دم،
یکی اگر گفت: آن‌ها چشم‌هایی هستند در سپیده‌دم،
نپذیر!
چراکه من
فقط می‌خواهم آن‌ها “آبی‌هایی“ باشند
بی‌هیچ نام دیگر
و هیچ لحظه‌های دیگری.
من خواب بوده‌ام
و نمی‌دانم این صف‌ها برای چه به راه افتاده‌اند؟!
آیا این صفوف
صف‌هایی برای داشتن یک بلندی خلوت‌اند؟
اگر بشود از این گروه بزرگ وَ این اعداد ناقص بپرسی:
آیا حرکت
تا همیشه پایدار می‌ماند یا نه؟
و اینکه در روز استقلال
کدامینشان آیا
زنجیره‌های کهنه‌ی توالی را اول پاره می‌کند،
چه می‌گویند؟
آیدا!
صحاری چیست؟
چه نام زیبایی دارد
چه نام زیبایی!
مترها ثابت‌اند
و آدم بهتر است اندازه‌ی همه‌چیز را
دوباره با دست‌هایش مرور کند
آدم بهتر است دوباره نامه بنویسد
دوباره بر قله‌ها بنشیند
و دوباره با تصوّری آیینی از عقاب‌ها زندگی کند.
آدم بهتر است
قبل از آنکه در خاک‌های رویاننده فرو برود
نام چند گیاه خودرو را بداند
نام چند نغمه از موسیقی محرمانه‌ی تنهایی را بداند
و بداند این زندان
در روزهای آرام
کوچک‌تر از همیشه است.
من خواب بوده‌ام
اما می‌دانم
و او که از روش بادها می‌داند را نمی‌شود
به تکان دادن‌های بیهوده
و چندباره‌ی این پرده‌های ابریشمی
راضی کرد.
آیدا
صحاری یعنی دشت‌ها.
(از مجموعه‌ای منتشر نشده)
مطالب بیشتر
1. شعری از محمد عارفی‌فر با صدای او
2. شعر کاک خسرو سرودۀ الیاس علوی با صدای محمد عارفی‌فر
3. شعری از لورکا با صدای محمد عارفی‌فر
4. اخراج؛ شعر و صدا: آیدا گلنسایی
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…