نصرت رحمانی: هدایت پدر شعر منثور ایران است!
نصرت رحمانی:
هدایت پدر شعر منثور ایران است، گذشته از آثار عمیقی که در قصه دارد، بوف کور او کاملاً شعر است. شعر ناب بدون تزئین. به این قطعه توجه کنید:
«پاورچین پاورچین رفت
صداهای دوردست خفیف به گوش می‌رسید
من، صدای رویش گیاهان را می‌شنیدم
شاید یک مرغ یا پرندۀ رهگذری
خواب می‌دید.»
یا به این تکه:
«لحظه به لحظه کوچکتر و بچه‌تر می‌شدم
ناگهان افکارم محو و تاریک شد
به نظرم آمد تمام هستی من بر سر یک چنگک باریک آویخته شده.
و در ته چاه عمیق و تاریکی آویزان شدم
می‌لغزیدم، دور می‌شدم و به هیچ مانعی برنمی‌خوردم
یک پرتگاه بی‌پایان در یک شب جاودانی.»
بوف کور از اول تا آخر شعر است. خیلی‌ها هم از او تأثیر گرفته‌اند. متأسفانه مستشرقینی که به معرفی آثار هدایت پرداخته‌اند، از قبیل هانری ماسه و رژه لسکو به این جنبه از آثار او توجهی نشان نداده‌اند.»
منبع
نصرت رحمانی
گزینۀ اشعار
نشر مروارید
صص 16-17
نصرت رحمانی: هدایت پدر شعر منثور ایران است!
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…