دونوازیِ زیبایی از «کانن در رِ»؛ شاهکارِ یوهان پاخلبل
کانن در رِ یا کاننِ پاخلبل اسمی است که بر روی یکی از کانن‌های یوهان پاخلبل، موسیقی‌دان و آهنگساز آلمانی موسیقی دورهٔ باروک، گذاشته شده‌است. نام اصلی و کامل این قطعه کانن و ژیگ برای سه ویولن و باسو کانتینو است؛ هرچند که با نام‌های کوتاه‌تری مثل کانن در رِ ماژور نیز شناخته می‌شود. تاریخ و مراحل آهنگسازی این قطعه امروزه نامشخص است و قدیمی‌ترین دست‌نویسی که تاکنون از این اثر پیدا شده، مربوط به سدهٔ نوزدهم میلادی است. همانند دیگر آثار پاخلبل، این اثر هم باآنکه در زمان خودِ پاخلبل شناخته‌شده و محبوب بود، اما به‌زودی از روالِ اجرا خارج شد و تا چند قرن ناشناخته بود. در سال ۱۹۶۸، تنظیمی از آهنگ برای ارکستر توسط ژان-فرانسوا پیلار موجب شد تا این قطعه به محبوبیت چشمگیر و افسانه‌ای برسد، به‌طوری‌که در دهه‌های بعد این قطعه بارها در مراسم‌های گوناگونی همچون مجلس عروسی یا مراسم ختم مورد استفاده قرار می‌گرفت و بارها توسط ارکسترهای گوناگون ضبط و اجرا می‌شد و تنظیم‌ها و کاورهای این قطعه بارها در موسیقی پاپ نیز اجرا می‌شد و مورد استفاده قرار می‌گرفت.
منبع bestshow.co
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…