رأفت صراف زنی که در 84 سالگی به دنیای ماورائی نقاشی سلام گفت
رأفت صراف زنی است دیرسال که ناگهان در 84 سالگی جوانه زد و به دنیای ماورائیِ رنگ‌ها و نقش‌ها سلام گفت تا همگان به جای ایمان آوردن به فصل سرد، شکفتن در صراحتِ برف را باور کنند و به نور و صبح و نسیم بگرایند. تماشای نقاشی‌های این کودک‌ترین مادربزرگ جهان، ما را با دنیایی سراپا شور و امید و عشق آشنا می‌کند. خودش می‌گوید همه چیز از یک آلرژی و حساسیت شروع شده و او برای رهایی از کسالت در دوران بیماری به نقاشی روی آورده است. شاید حق با «ُپل الوار» بود، وقتی فریاد زد و سرود: «به نام زندگی هرگز مگو هرگز» و شاید باید قبول کنیم یکی از عظیم‌ترین زیبایی‌های این زندگی غیرمنتظرگیِ تولدهای دمادم و بی‌شماری‌ست که هر آن می‌تواند محقق شود.
ما موجوداتی هستیم که یکبار به دنیا می‌آییم تا هزاران بار متولد شویم. با هر عشق و رابطه‌ای که فکرش را هم نمی‌کرده‌ایم، با هر کتاب جدید که باور غلطی را در ما از بین می‌برد، با هر دوستی صمیمانه که احساس قدرت و ارزش به ما می‌دهد، با هر زمینه که وارد آن می‌شویم و ناباورانه می‌درخشیم و خانم «رأفت صراف» اثبات این مدعاست. با هم برخی از کارهای او را از نظر می‌گذرانیم.
به راستی که…
«اعداد دورمان می‌کنند
ارقام دروغ می‌گویند
تا سوقمان دهند به کلاغ‌های آخر قصه
و به زمستان که عروسِ سردی ست
باید به هم زد با ظلمت
و به زندگی مفاهیم تمیزتری پوشاند
علیرغم زوالی که ذره ذره ما را قرض می‌گیرد و
پس نمی‌دهد
علیرغمِ این دلقک که در دستانش توپ‌های تاریکی می‌گرداند
علیرغمِ غمِ مادرزادی که همزاد زیبایی‌ست…»
رأفت صراف زنی که در 84 سالگی به دنیای ماورائی نقاشی سلام گفت
مطالب بیشتر
درنگی در جهانِ بهت‌آور، درخشان، گیج‌کننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر «احساس می کنم این جایزه…
انتشار سه شعر از آیدا گلنسایی در مجلۀ braided way امریکا https://braidedway.org/lumina-trilogy/
چرا رمان نمی‌تواند شعر را شکست دهد؟ به نقل از نیویورک‌تایمز- سؤال اینجاست که چرا…
جورجو آگامبن: بالا‌ترین مرتبۀ امید و خوش‌بینی، شجاعتِ ناامیدی است. جورجو آگامبن با هرگونه فروکاستِ…
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا ترجمۀ منوچهر یزدانی: قرن گذشته بود. روزی که…
