معرفی کتاب

نگاهی به دوچرخۀ آبی سرودۀ حسن عالیزاده

نگاهی به دوچرخۀ آبی سرودۀ حسن عالیزاده

حسن عالیزاده شاعری است که هرچند در طی این سال‌ها کمتر به انتشار آثارش تمایل داشته، با این همه در محافل ادبی و هنری، شاعری شناخته شده است که زبان و سبکی متمایز و منحصر به خویش دارد؛ شاعری که مخاطبان شعر و ادبیات، پیش‌تر مجموعه شعر «روزنامه تبعید» را از او بیاد دارند.

دوچرخه آبی؛ اثر دیگر عالیزاده به لحاظ گیرایی زبان و خلق تصاویر شاعرانه، یکی از بدیع‌ترین دفترهای شعری است که در طی این سال‌ها سروده و منتشر شده است. چه اینکه به اذعان منتقدان ادبیات و آنان‌که نامی در این عرصه دارند، این دفتر شعر، تجربه‌ای یگانه در فضای شعر امروز ایران به‌شمار می‌رود:

***

او را برای مرگ به بیمارستان
آورده بودند
از بس که خونریزی
خونسرد گفت و سخت پرستار بخش «رفتنی‌ست»
پایین که می‌کشید روسری‌ی سبزِ جلبکی به تانی

زیباتر از جوانی پراضطراب خویش
بی‌هیچ سرزنش و تشویش
دیدم که داشت می‌رفت
از بس که خونریزی
انگار برده بودند

او را برای مرگ به بیمارستان
و صبح هشتم اسفند بود
می‌رفتم از پیاده‌روِ آفتابگیر.

 

انتشارات رشدیه، ناشر این مجموعه در بخشی از معرفی دفترهای شعر خود آورده است:

«با نگاهی گذرا، حتی هرآنکه اندک دانش و اشرافی از شعر و بر تاریخ ادبیات ایران دارد، درخواهد یافت که این روزها، شعر معاصر ایران خوش‌احوال نیست. با تورق آثاری که هر روزه به دستیاری نشرهای رنگارنگ، روانه بازار می‌شوند و به دست مخاطبان تشنه می‌رسند، سبُکی تحمل‌ناپذیرِ شعر امروز ایران به‌روشنی عیان می‌شود.

در چنین شرایطی که همین به‌اصطلاح ناشران با اخذ هزینه‌های هنگفت، هر شعری را منتشر و هر به‌اصطلاح شاعر خودخوانده‌ای را معرفی می‌کنند، و از سویی دیگر با انقطاع فکری‌ای که بین نسل امروز و گذشته پُراتکای شعر این سرزمین رخ داده است، لزوم بازنگری بنیادهای شعر و ادبیات، امری حیاتی به‌نظر می‌رسد، چونان که تنفس در هوایی سراسر غبارآلود، وزیدنِ هوایی تازه را به‌ناچار طلب خواهد کرد. در هر سنت و سبک ادبی، هماره بازگشت به اصالتی که در گذشته بوده و یادآوری آن حقیقتی که باید باشد و نیست، خود می‌تواند فضایی دیگرگونه بیافریند. از این رو انتشارات رُشدیه‏ قصد دارد با دفترهای شعر خود، به نشر آثاری همت گمارد که بی‌تردید اگر امروز چیزی به نام شعر ایران هنوز به لحظات احتضار خود نرسیده، مدیون و مرهون آن است.

شعر نیمایی، سپید، حجم، موج نو، شعر دیگر و… همه و همه بایستی بار دیگر فرایاد آیند تا از اغتشاش امروزِ شعر و از آثاری که بی‌مایه دم از آن می‌زنند، رهایی یافت. در این سیر، ‏«دوچرخه‌ی آبی» سروده حسن عالیزاده، نخستین کتاب است. بی‌شک عزم ما در این اقدام، تمامی ماجرا نیست و تنها میل و رغبت مخاطبان ادبیات، نشر ‏رشدیه را در این امر یاری‌رسان خواهد بود.»

منبع mehrnews

نگاهی به دوچرخۀ آبی سرودۀ حسن عالیزاده

مطالب بیشتر

  1. پنج آبتنی و مقالات دیگر دربارۀ فروغ نوشتۀ سایه اقتصادنیا
  2. شعر سایه در موسیقی ایرانی نوشتۀ مهدی فیروزیان
  3. تاریخ مظلومیت زنان شاعر و شعر آن‌ها
  4. نادر نادرپور در ترازوی نقد و تحلیل
  5. کتاب نامه‌نگاری‌های ژرژ ساند و فلوبر
مدیریت

فریادی شو تا باران وگرنه مُرداران... احمد شاملو

Recent Posts

من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ…

من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...

23 ساعت ago

نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی

نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…

4 روز ago

شبیه به مجتبی مینوی!

شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…

5 روز ago

نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور»

نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد»‌ که با نام «جیمز انسور»‌…

1 هفته ago

جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی

جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…

1 هفته ago

«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آب‌هایِ اعماق

«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…

2 هفته ago