شعری از منوچهر نیستانی و معرفی اجمالی شاعر

منوچهر نیستانی را شاید بتوان به‌خاطر عدم معرفی بسزای این شاعر و عدم دسترسی آسان نسل ادبی امروز به کتابهای او با همۀ معروفیتش یک جزیرۀ ناشناختۀ ادبی دانست، به حدی که اگر این شاعر هم به اندازۀ شاعران هم‌نسل و معروف خود معرفی و شناخته می‌شد می‌توانست سهم عمده‌ای در جریان شعر امروز مخصوصاً مسیر شعر پیشرو امروز اعم از غزل یا نیمایی و سپید داشته باشد.گمنامی و مستور ماندن شعر منوچهر نیستانی البته تا حدود زیادی هم به انزواطلبی و عزلت‌گزینی عمیقی که در شخصیت خود این شاعر موج می‌زند برمی‌گردد، درست مثل مرحوم نوذر پرنگ که او هم در انزوا و تنهایی نوشت و شعرش هم همچنان در تاریکی و ناشناس مانده است.

ز ما دو خاطرۀ بی دوام می‌ماند
ز می نه حال که دُردی به جام می‌ماند

چه سال‌ها که زمین بی من و تو خواهد گشت
که صید می رمد از دام و دام می‌ماند!

از این تردد دایم-که در نظر جاری-
کدام منظرۀ مستدام می‌ماند؟

خطوط منکسری با شتاب می‌گذرند
بر این صحیفه-که گفت؟-از تو نام می‌ماند

چه سایه‌وار سواران در آستان غروب…
چه نقشی؟ از که؟ در این ازدحام می‌ماند؟

چه باغ‌ها به گذرها -پر از شکوفۀ سیب-
چه عطرها که تو را در مشام می‌ماند

ستاره‌ها و سحر ها و صخره ها و سفر…
چه خوب! (زینهمه بر جا کدام می‌ماند)؟

به جر به چهرۀ ما خفتگان-که رو در روی-
چه جای پایی از این صبح و شام می‌ماند؟

مسافران ز عطش دسته دسته می‌میرند
و چشمۀ حیوان در ظلام می‌ماند.

منبع negahpub.com

شعری از منوچهر نیستانی و معرفی اجمالی شاعر

مطالب بیشتر