به یاد سرایندۀ ترانه‌های ماندگار لیلا کسری (هدیه)
مثل باد سرد پاییز
غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید
که چه آفتی به من زد
رگ و ریشه‌هام سیاه شد
تو تنم جوونه خشکید
اما این دل صبورم
به غم زمونه خندید
آسمون مست جنونی
آسمون تشنه خونی
آسمون مست گناهی
آسمون چه رو سیاهی
اگه زندگی عذابه
یه حباب روی آبه
من به گریه‌ها می‌خندم
می‌گم این همش یه خوابه
مثل باد سرد پاییز
غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید
که چه آفتی به من زد
آسمون تو مرگ عشق‌و
توی یاخته‌هام نوشتی
این یه غمنامه تلخه
که تو سر تا پام نوشتی
من به لحظۀ شکستم
اگه نزدیک اگه دورم
از ترحم تو بیزار
من خودم سنگ صبورم
آسمون تیشه‌ات شکسته
من دیگه رو پام می‌مونم
منو از تنم بگیری
تو ترانه‌هام می‌مونم
اگه زندگی عذابه
یه حباب روی آبه
من به گریه‌ها می‌خندم
می‌گم این همش یه خوابه
مثل باد سرد پاییز
غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید
که چه آفتی به من زد
آسمون تیشه‌ات شکسته
من دیگه رو پام می‌مونم
منو از تنم بگیری
تو ترانه هام می‌مونم
ترانه‌سرا: لیلا کسری (هدیه)
به یاد سرایندۀ ترانه‌های ماندگار لیلا کسری (هدیه)
کافه‌کاتارسیس «هشت‌ساله» شد هشت‌سال پیش بود که کافه‌کاتارسیس در فضای مجازی چشم به جهان گشود.…
رمانی نامه‌نگارانه دربارۀ همسر اول دیه‌گو ریورا، نقاش مکزیکی آیدا گلنسایی: النا پونیاتوسکا، روزنامه‌نگار و…
چرا حافظ پر آوازه‌ترین شاعر جهان است؟ محمدجواد فرزان با اشاره به نکته‌ها و رازهایی…
نوروز بمانید که ایام شمائید... نوروز بمانید که ایّام شمایید! آغاز شمایید و سرانجام شمایید!…
