موزه گردی

آشنایی با رافائل و نظر نیچه دربارۀ او

آشنایی با رافائل و نظر نیچه دربارۀ او

رافائل سانتسیو (به ایتالیایی : Raffaello Sanzio) یا رافائلو سانتی (6 آوریل 1483 میلادی -6 آوریل 1520 میلادی)که بیشتر با اسم کوچکش رافائل شناخته می‌شود، نقاش و معمار ایتالیایی دوران اوج رنسانس است. رافائل، نمونه وارترین هنرمند دورهٔ رنسانس پیشرفته‌است. او با آنکه شدیداً تحت تأثیر لئوناردو داوینچی و میکلانژ بود، سبک خاصی پدیدآورد که آرمانهای هنر رنسانس پیشرفته را به روشنی بیان می‌کند. او ضمن آنکه از هر هنرمند دیگری می‌آموخت، به نیروی ابتکار و اصالت پر توان خود نیز میدان می‌داد؛ آنچه را که بهتر می‌توانست به کار گیرد، جذب می‌کرد و گرایش کلاسیک روزگار خویش را به قالب شکل می‌ریخت. او چنان خستگی ناپذیرانه با روحیهٔ هنر کلاسیک کار می‌کرد که هنرش را تقریباً می‌توان رستاخیز هنر یونان در اوج تکاملش تلقی کرد. گوته، شاعر و منتقد پر آوازهٔ آلمانی، دربارهٔ رافائل گفته‌است که وی مجبور به تقلید از یونانیان نبود زیرا خودش همچون یونانیان می‌اندیشید و احساس می‌کرد. وی به همراه میکل‌آنژ و لئوناردو داوینچی، سه‌گانه استادان بزرگ دوران خود را تشکیل داده‌است.

(منبع ویکی پدیا)

آشنایی با رافائل و نظر نیچه دربارۀ او

برخی آثار رافائل

نام اثر:

Young Woman with Unicorn
نام اثر:
La velata
نام اثر:
Portrait of Maddalena Doni
نام اثر:
Madonna della seggiola
نام اثر:
The Parnassus

دیداری با راف

ائل …

اثر برجسته‌ی رافائل

نام اثر:

The School of Athens

نظر فریدریش نیچه در مورد رافائل

دیگر ترسیم شهادت کافی است.

« من از رافائل تبعیت می‌کنم و دیگر از شهادت نقاشی نمی‌کشم.

چیزهای با شکوه و متعالی به اندازه‌ی کافی همه جا وجود دارد

و دیگر لازم نیست در جایی به دنبال تعالی برویم که با قساوت ملازم است.

وانگهی، غرور من اجازه نمی‌دهد که به یک جلاد متعالی تبدیل شوم.»

(حکمت شادان

ترجمه جمال آل احمد، حامد فولاد وند و سعید کامران

نشر جامی_ چاپ هفتم- ص278)

پانوشت:

  • رافائل نقاش بزرگ ایتالیا(1520- 1483) از نظر نیچه مظهر هنرمندی ساده دل با فرهنگ آپولینی بود. نیچه در کتاب « ولادت تراژدی» به نقاشی‌های او اشاره می‌کند و در مورد دوگانگی شمایل مسیحی او می‌نویسد که رافائل از مسیحیت فاصله می‌گیرد و نقاشی‌های او بار شهوانی دارد. (همان)

 

مطالب بیشتر

  1. دیدار با یوهانس ورمیر
  2. دیداری با پتر پل روبنس
  3. دیداری با ون‌سان ونگوگ
  4. عنصر عظمت
مدیریت

فریادی شو تا باران وگرنه مُرداران... احمد شاملو

Recent Posts

چگونه از «دادگاه بیست‌وچهار ساعتی ذهن» و «محکومیت‌های مداوم» رها بشویم؟

چگونه از «دادگاه بیست‌وچهار ساعتی ذهن» و «محکومیت‌های مداوم» رها بشویم؟

6 ساعت ago

من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ…

من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...

3 روز ago

نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی

نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…

6 روز ago

شبیه به مجتبی مینوی!

شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…

7 روز ago

نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور»

نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد»‌ که با نام «جیمز انسور»‌…

1 هفته ago

جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی

جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…

2 هفته ago