دربارۀ انسی الحاج، شناخته‌ترین منثورسرای معاصر عرب

شناخته‌ترین منثور سرای معاصر. در 7/27/ 1937 در خانواده‌ای مسیحی در بیروت متولد شد. در لیسۀ فرانسویان و سپس در انستیتوی «الحکمه» در بیروت تحصیل کرد و از 1956 با اشتغال در روزنامۀ الحیاه فعالیت دامنه‌دار مطبوعاتی خود را آغاز کرد. پس از الحیاه، مسئولیت بخش فرهنگی روزنامۀ النهار به او واگذار شد. از 1964 به مدت ده سال ضمیمۀ هفتگی این روزنامه را منتشر کرد و سال‌ها در پاریس مسئول روزنامۀ النهار عربی و بین‌المللی بود.

از 1957 به بعد در تأسیس و تحریر مجلۀ شعر شرکت جسته بود و در دهۀ شصت میلادی، از طریق ترجمۀ آثار نمایشنامه‌نویسان بزرگ جهان، همچون شکسپیر و یونسکو و برشت و آرابال و دورنمات و کامو و ستریندبرگ، در پی‌ریزی تئاتر پیشرو لبنان سهمی بسزا داشت. همچنین سلسله مقالات هفتگی او تحت عنوان «کلمات کلمات کلمات»، و در سال‌های بعد «خواتم»، نقطۀ عطفی در نوشتار ادبی_مطبوعاتی به شمار می‌رفت. او هم‌اکنون نیز سردبیر روزنامۀ النهار است.

اُنسی الحاج از پرچمداران مدرنیسم در شعر و آثار او به تمامی شعر منثور است. نخستین نظری که دربارۀ این شیوۀ شعری در جهان عرب نوشته شد، هرچند تحت تأثیر دیدگاه‌های سوزان برنار بود، به قلم او در مقدمۀ اولین دفتر شعرش لَن (نخواه) درج شده بود. انتشار این دفتر در 1960 موجب بحث و جدل‌های بسیار و مناقشات ادبی پرشمار و در تاریخ شعر معاصر عرب حادثه تلقی شد. شعر او کاملاً متمایز است و از زبانی یگانه و خاص نشان دارد و در فضایی میان نومیدی و گسست و رؤیا و عشق در ساحت‌های درون و ذهن حرکت می‌کند. تاکنون گزینه‌هایی از شعر او به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی منتشر و پژوهش‌های علمی و دانشگاهی و مقالات متعددی دربارۀ شعر او نوشته شده است.

مجموعه‌های شعر او عبارتند از:

نخواه (1960)

سرِ بریده (1963)

گذشتۀ روزهای آینده (1965)

با زر چه کردی، با گل سرخ چه کردی (1970)

آن پیام‌آور بانو با گیسوی بلندش تا چشمه‌ها (1975)

ضیافت (1994)

در نثر نیز مجموعۀ سه جلدی کلمات کلمات کلمات (1978_1988) و مجموعۀ دو جلدی خواتم (1991-1997) از او چاپ شده است.

منبع

از سرود باران تا مزامیر گل سرخ

موسی اسوار

نشر سخن