سبدهایی از گل می‌بینم
میان هر نیمخواب و بیداری
بر هر دسته گلی
نام آورنده بر کارت نوشته است
گل‌های زیبا به من می‌گویند
که چشمانشان از شگفتی گرد شد
در لحظه‌ی چیدن
در لحظه‌ی شکستن،
در لحظه‌ی اعدامشان در گلستان!
به من می‌گویند
که از عرش خود در باغ‌ها به زیر افتادند
و بر عرضه‌ی خود در پشت شیشه‌ی مغازه‌ها
یا در دست دستفروشان چشم گشودند،
تا آنکه دست منت‌گذار رهگذر آن‌ها را خرید
به من می‌گویند
چگونه نزد من آمدند
( و غم‌های ملوکانه‌ی آن‌ها گردن سبزشان را برمی‌افرازد)
تا برای من آرزوی طول عمر کنند!
حال آنکه خود آخرین نفس‌ها را می‌کشند!!
هر دسته گلی
میان هر نیمخواب و بیداری
همچو من_ به جان کندن_ نفسی دیگر می‌کشد
و بر سینه‌ی خود_ خشنود…
نام قاتل خود را بر کارت دارد
……………………………………………..
از سرود باران تا مزامیر گل سرخ
پیشگامان شعر امروز عرب
موسی اسوار
نشر سخن
صص613-611
اسلامی‌ندوشن: سعدی شادترین شاعر ایرانی است محمدعلی اسلامی ندوشن با یاد کردن از سعدی به…
تجارب دکتر نسرین شکیبی ممتاز از تدریس ادبیات فارسی در کشور ژاپن آهوی کوهی در…
و تمام شهوت تند زمین هستم که تمام آب‌ها را می‌کشد در خویش تا تمام…
«آتش از پشت شیشه» نوشتۀ شهلا حائری: روایتی ایرانی از اسطورۀ اریدیس و اورفئوس! آیدا…