سبدهایی از گل می‌بینم
میان هر نیمخواب و بیداری
بر هر دسته گلی
نام آورنده بر کارت نوشته است
گل‌های زیبا به من می‌گویند
که چشمانشان از شگفتی گرد شد
در لحظه‌ی چیدن
در لحظه‌ی شکستن،
در لحظه‌ی اعدامشان در گلستان!
به من می‌گویند
که از عرش خود در باغ‌ها به زیر افتادند
و بر عرضه‌ی خود در پشت شیشه‌ی مغازه‌ها
یا در دست دستفروشان چشم گشودند،
تا آنکه دست منت‌گذار رهگذر آن‌ها را خرید
به من می‌گویند
چگونه نزد من آمدند
( و غم‌های ملوکانه‌ی آن‌ها گردن سبزشان را برمی‌افرازد)
تا برای من آرزوی طول عمر کنند!
حال آنکه خود آخرین نفس‌ها را می‌کشند!!
هر دسته گلی
میان هر نیمخواب و بیداری
همچو من_ به جان کندن_ نفسی دیگر می‌کشد
و بر سینه‌ی خود_ خشنود…
نام قاتل خود را بر کارت دارد
……………………………………………..
از سرود باران تا مزامیر گل سرخ
پیشگامان شعر امروز عرب
موسی اسوار
نشر سخن
صص613-611
چگونه از «دادگاه بیست‌وچهار ساعتی ذهن» و «محکومیت‌های مداوم» رها بشویم؟
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…