نقد فیلم فروشنده مسعود فراستی

فروشنده فیلم بدی است در همۀ زمینه‌ها.
در زمینۀ فیلمنامه ماقبل فیلمنامه است. فیلمنامه نیست. دو کانسپت است!
در زمینۀ کارگردانی به حدی غلط‌های تکنیکی دارد که اگر کسی جز فرهادی ساخته بود برایش هوو می‌کشیدند
کارگردانی‌اش فاجعه است!
بلد نیست سوسپانس ایجاد کند. یک جای مهم را حذف می‌کند تا غافلگیری ایجاد کند.
واکنش ما در فروشنده به «چه» است «چگونه‌»ای در کار نیست.
فرهادی «چگونه» بلد نیست. پشت چه پنهان شده سبکش شده! سبکش نیست ناتوانی ست.
ما فیلم می‌بینیم که چگونه را ببینیم
فیلمنامه به شدت پر حفره ست و کارگردانی بدتره.
ما با سینما طرفیم با کلاس اخلاق طرف نیستیم در سینما اجزای یک شخصیت باید به آن بخورد
متلک سیاسی بگو ایرادی نداره اما رو آدمت. شخصیت بساز
قصه ندارد، شخصیت ندارد، فضا ندارد…
شخصیت در این فیلم پاره پاره است. نه تیپ است، نه شخصیت همه‌اش فرهادی است!
تئاتر ِ در فیلم مسخره‌بازی است و دارد وقت تلف می‌کند. باید وارد جهان زن و مرد می‌شد. فیلم رابطۀ این دو را باید نشان می‌داد!
مُدرس نمی‌تواند فیلم بسازد چون کلا شعار می‌شود.
پیام کار فیلم سینمایی نیست. اگر می‌خواهید پیام بدهید جایتان در سینما نیست!
فیلم‌های دفاع مقدس هم بد است چون قصه ندارد.
تم تجاوز ممنوع بوده است و فرهادی به این پرداخته است. تم تازگی دارد.