کلمهها بر برف سرودۀ تازۀ صفورا نیّری
همهی آبیهای جهان را
جمع کرده بود در دو مَردمُک.
دو تکه مخملِ سرخ، چسبانده بود بر گونههایش.
سرد بود، سرد.
طاقههای برف
گسترده بر خیابانها و پیاده روها.
دورتر
بسیار دورتر
ملافههای سفید را کشیده بود
بر راحتیهای راه راهِ نارنجی و سبزِ روشن،
بر میزِ شیشهای و آینه
بر جعبهی شش گوشهی یادگاریها.
رفته بود آنقدر دور
که راهِ برگشت را – اگر هم می خواست –
میانِ کلافِ گسسته بستهی راهها
پیدا نمیکرد.
به قصدِ گم شدن رفته بود.
بر طاقههای برف
نمیشد علامتی گذاشت،
فقط داغِ فرو رفتهی جای پاها باقی میماند
که به نیتِ نابودی
خود را و دیگری را لِه میکردند.
کلمهها را مثل دانه
پاشیده بود بر برف و
رفته بود.
نمیدانست یا نمیتوانست باورکند که روزی عاقبت
خورشیدِ فراموش شده، میدمید
طاقههای برف، میپوسیدند
دانهها از خواب میپریدند
ذرههای کوچکِ زندگی
در نارنجیها و سبزهای روشن میدرخشیدند
کسی او را از سایه اش میشناخت
کسی او را مییافت
حتی اگر رفته بود تا دورترین آبیهای جهان
تا ساکتترین خیابانهای سفید
تا بر باد رفتهترین نشانیها.
منبع
از کتابِ آمادۀ چاپ
نمیخواستم شعرهایم تلخ باشد
صفورا نیّری
نشر مروارید
کلمهها بر برف سرودۀ تازۀ صفورا نیّری
دربارۀ صفورا نیری
صفورا نیری، شاعر کودک و نوجوان و همچنین بزرگسال، در سال ١٣٢٣ در تهران متولد شد. او از سالهاى میانى دوره دبستان سرودن شعر را آغاز کرد. اما در دانشگاه در رشته شیمی موادغذایی تحصیل کرد. با این وجود علاقه اصلی او همواره ادبیات بوده است.
صفورا نیری هفت مجموعه شعر براى بزرگسالان دارد. اما به گفته خودش: «نوشتن براى کودکان و نوجوانان همیشه برایم همراه با عشق و شادمانى بوده است و من را در گذشتن از مراحل سخت زندگى کمک کرده است. به نوعى، مدیون بچهها هستم.»
نخستین مجموعه شعر صفورا نیری را به نام سرخ و صورتی در سال ۱۳۶۹ انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر کرد که برنده دیپلم افتخار دفتر بین المللی کتاب کودک و نوجوان سال ۱۹۹۲ شد. کتاب «من آبی من سبز» هم که در سال ۱۳۹۳ نشر توکا منتشر کرد، برگزیده شورای کتاب کودک، برنده جایزه یمینی شریف و برگزیده فهرست لاکپشت پرنده شد. این کتاب با ترجمه رخساره و جاشوا چارنی در امریکا هم منتشر شده است. او یک داستان هم به نام «کت آبی» برای کودکان نوشته است.
منبع ketabak
مطالب بیشتر
من فکر میکنم هرگز نبوده قلب من اینگونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابههای برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمیپور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگها برای حضور فیزیکی بدنها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آبهایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…