در فرهنگ‌های توسعه نیافته، انسان‌ها به پیشرفت فکر می‌کنند
و در فرهنگ‌های توسعه یافته به رشد،
پیشرفت با سنجش موقعیت‌مان نسبت به دیگران تعریف می‌شود
و رشد، به سازنده بودن حضور ما در کنار دیگران
سلول سرطانی سلولی است که پیشرفت خود را
به رشد در کنار دیگران ترجیح می‌دهد.
«محمدرضا شعبانعلی»
پنج دلیل که ادبیات ایران در جهان جدی گرفته نمی‌شود آیدا گلنسایی: بسیاری از آثار…
رمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر! آیدا گلنسایی: رمان دشمن عزیز…
نگاهی به رمانِ «هیچ دوستی به جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی آیدا گلنسایی: «هیچ دوستی…
بریده‌هایی از خطابۀ نوبل ماریو بارگاس یوسا «به روشنی به یاد می‌آورم که تبدیل شدن…