وقتی خیلی تلاش می‌کنی کسی را فراموش کنی
خود همین تلاش کردن به یک خاطره‌ی فراموش‌ناپذیر تبدیل می‌شود.
حالا باید بکوشی تا این فراموش کردن را فراموش کنی
و این چنین یک خاطره‌ی فراموش نشدنی دیگر هم ایجاد می‌شود.
سطرهایی از کتاب «جزء از کل»
نوشته‌ی «استیو تولتز»
ترجمه‌ی «پیمان خاکسار»
نشر چشمه
اسلامی‌ندوشن: سعدی شادترین شاعر ایرانی است محمدعلی اسلامی ندوشن با یاد کردن از سعدی به…
تجارب دکتر نسرین شکیبی ممتاز از تدریس ادبیات فارسی در کشور ژاپن آهوی کوهی در…
و تمام شهوت تند زمین هستم که تمام آب‌ها را می‌کشد در خویش تا تمام…