وقتی خیلی تلاش می‌کنی کسی را فراموش کنی
خود همین تلاش کردن به یک خاطره‌ی فراموش‌ناپذیر تبدیل می‌شود.
حالا باید بکوشی تا این فراموش کردن را فراموش کنی
و این چنین یک خاطره‌ی فراموش نشدنی دیگر هم ایجاد می‌شود.
سطرهایی از کتاب «جزء از کل»
نوشته‌ی «استیو تولتز»
ترجمه‌ی «پیمان خاکسار»
نشر چشمه
رمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی آیدا گلنسایی: تسئوس، پادشاه آتن، به…
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو ذِن شاعر چگونه ذِنی است؟ ذنِ جانِ هایکوُسرا…
کافه‌کاتارسیس «هشت‌ساله» شد هشت‌سال پیش بود که کافه‌کاتارسیس در فضای مجازی چشم به جهان گشود.…