وقتی خیلی تلاش می‌کنی کسی را فراموش کنی
خود همین تلاش کردن به یک خاطره‌ی فراموش‌ناپذیر تبدیل می‌شود.
حالا باید بکوشی تا این فراموش کردن را فراموش کنی
و این چنین یک خاطره‌ی فراموش نشدنی دیگر هم ایجاد می‌شود.
سطرهایی از کتاب «جزء از کل»
نوشته‌ی «استیو تولتز»
ترجمه‌ی «پیمان خاکسار»
نشر چشمه
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…