هایکوها از یک پدر و مادرند
1
هایکوها
از یک پدر و مادرند
پدرِ ایجاز، مادرِ تصویر.
2
ماه
بر ترک یابویی پیر
چه دیر صبح می‌شود.
3
سعدی
از رندیِ حافظ کم می‌آورد
نه از استادیِ خودش.
4
تنبور
تمامیِ انگشتانم را
دوست دارد.
5
گَوَن:
«من نه خود می‌روم»
گردباد مرا می‌برد.
6
در را
که باز می‌کنم
شرابِ قدیمی‌ست!
7
از اشیاء
زبان گرفته‌اند
چشم داده‌اند.
8
بسیاری برف
بسیاری درخت
بسیاری زیبایی.
9
«دور دنیا در هشتاد روز»
دور خودم
یک عمر.
10
حیف!
قانقاریا
شاملو را نمی‌شناخت.
11
از ناگهانِ کلاغان
صبح
می‌دمد.
12
شعری در کار نیست
آسمان دارد زیبا می‌شود
یک بامداد.
14
اردی‌بهشت
دوچرخه‌یی
پُر از زیبایی.
17
کرم ابریشم
طی می‌کند طول رود را
در برگی از توت.
18
غار
انسانی بزرگ
بی‌اعتنا به جهانِ پشت سر.
31
سنجاقک
زیباترین
شعرِ هایکو
49
جایی
برای اینهمه کلمات نبود
جهان را آفرید.
92
عمر
به بلندیِ
فوارۀ کوتاه.
88
داوودی‌ها
هزاران
هایکوی مهرگانی.
63
باتو
سی سالم به سی روز
بی‌تو هر روزم به سی سال.
50
کلمات
بارانِ سیاه
قوها، شعرهای سپید
52
درّه‌های سبز یوش
سراسر
نیمایی‌اند.
39
رود امروز
رنگین می‌گذرد
شعر، رویاهایش را می‌شوید.
200
زنبوران
کارِ دل می‌کنند
استران کارِ گل.
201
گربه‌ها
نام عُبید را می‌شنوند
موش می‌شوند
202
رود
نه آنست
که بود.
203
قطار شعر
از فردا
می‌آید.
204
اینجا
به تمام آزادی‌ام
فکر می‌کنم.
205
چه‌آتشفشانی‌ست زندگی
که به قطره‌ای از مرگ
خاموش می‌شود.
206
دریا، طوفانی‌ست
مرغان ماهیخوار
شعر، صید می‌کنند.
207
در نورِ ماه
کلمات، فسفری‌اند
خوانده یا نوشته که می‌شوند.
208
فروردینِ بنفشه‌هاست
چه هیاهویی
به پا کرده‌اند.
209
نرده‌ها، ایستاده‌اند
نیمکت‌ها، نشسته
نرگسی‌ها، خواب.
210
برف، هم
جای پای‌ات را
دوست دارد.
211
با سنگ و صخره و خارا سنگ
سنگ‌هایم را
واکنده‌ام.
212
حیف!
فانوس‌ها
به تاریکی خود نمی‌تابند.
213
آبیِ آبی بود
کبود شد، تیره، مات
و سپس بارید.
214
دست‌خالی
از شکار بازمی‌گردیم
با خورجینی از شبنمِ شرم.
185
عنکبوت
پیراهن تابستانی می‌بافد
برای ماه.
186
ستاره‌ها
پلک می‌زنند، یکسر
تا سپیده‌دم.
187
پرنده لهجۀ درختی‌ام را
دوست دارد.
منبع
هایکوها از یک پدر و مادرند
سید رضا علوی
نشر نیلوفر
چاپ دوم
و من چنان پُرم که روی صدایم نماز می‌خوانند...
رمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی آیدا گلنسایی: تسئوس، پادشاه آتن، به…
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو ذِن شاعر چگونه ذِنی است؟ ذنِ جانِ هایکوُسرا…
کافه‌کاتارسیس «هشت‌ساله» شد هشت‌سال پیش بود که کافه‌کاتارسیس در فضای مجازی چشم به جهان گشود.…
