قطعۀ شانزدهم تائوتِ چینگ و تفسیر آن
قطعۀ شانزدهم
کاملاً خالی شوید.
اجازه دهید دل‌تان آرامش یابد.
در هیاهوی رفت و آمدهای زندگی،
مشاهده کنید که چگونه پایان هرچیز، شروع چیز دیگر است.
هر چیزی به اوج کمال خود می‌رسد
تا دوباره به منبعش بازگردد…
به سوی آنچه بوده و آنچه خواهد بود.
بازگشت به ریشه، آرامش یافتن است.
آرامش یافتن، کامل شدن سرنوشت است.
کامل شدن سرنوشت، ثبات و استواری است.
ثبات و استواری، بینش و شهود است.
بی‌خبری از این چرخه،
یعنی ناکامی همیشگی.
ثبات، دیدگاهی بی‌طرف می‌بخشد.
بی‌طرفی، بزرگترین اصالت است.
بزرگترین اصالت، الهی است.
با بی‌طرفی، با تائو یکی می‌شوید.
یکی شدن با تائو ابدی است.
این راهی است جاوید
که حتی با مرگ هم به خطر نمی‌افتد.
قطعۀ شانزدهم تائوتِ چینگ و تفسیر آن
زندگی استوار
در قطعۀ شانزدهم تائوت چینگ دربارۀ ارزش آگاهی از چرخۀ ثابت هر پدیده‌ای سخن گفته شده است. به جای عدم پذیرش تغییرات، می‌توان تنوع و تغییر را در زندگی، پدیده‌ای ارزشمند دانست.
وقتی تغییر را به عنوان تنها پدیدۀ ثابت در زندگی می‌یابید، دیدگاهی بی‌طرف خواهید داشت. این فرآیند را با اصلاح افکار خودخواهانۀ خود آغاز کنید و لذت هماهنگی با تائو را بچشید. سپس مشاهده کنید که دنیای‌تان چگونه تغییر می‌کند و با چرخۀ این تغییرات در هماهنگی قرار بگیرید.
چرخه‌ای به شکل «مرگ، حیات، مرگ» در زندگی‌تان وجود دارد. هر چیزی در این چرخه به وجود می‌آید، مدتی به زندگی ادامه می‌دهد و دوام دارد، سپس دوباره از بین می‌رود. زندگی در شکل‌های مختلف و متنوع وجود دارد. آن برای مدتی دوام دارد و سپس در جایی با مرگ پایان می‌پذیرد. آمدن و رفتن ممکن است به نظرتان موقتی بیاید، ولی این همان پدیدۀ ثابتی است که هرگز پایان نمی‌پذیرد. این ماهیت آمدن و رفتن را قبول کنید و به این شکل رشد کنید و کامل شوید.
پایان هرچیز ممکن است موجب ناراحتی و غم‌تان شود؛ این پایان ممکن است پایان مرحله‌ای در زندگی‌تان باشد، پایان کاری باشد یا پایان رابطه‌ای یا حتی خود مرگ. اما لائوتزو از شما می‌خواهد که درک کنید وقتی هر چیزی به کامل‌ترین مرحلۀ خود می‌رسد، دوباره به منبعش بازمی‌گردد…به سوی آنچه بوده و آنچه خواهد بود. ثباتِ چرخۀ زندگی فرصتی است برای بازگشت به ریشه‌ها. آرامش و رهایی در بازگشت به آن اصل بی‌نام و بی‌نشان‌تان است.
لاتزو می‌گوید که آرامش درونی با بازگشت به اصل‌تان حاصل می‌شود؛ جایی که تمام این چرخه‌ها آغاز می‌شود و پایان می‌پذیرد. این سرنوشت شماست. شما اینجایید که تائو را بشناسید و به تائو تبدیل شوید. بدن‌تان هر روز دستخوش تغییر می‌شود. در رابطه‌های بسیاری بوده‌اید؛ رابطه‌هایی که روزی شروع و روزی تمام شده‌اند.
تائو به تمامی هستی جان می‌بخشد و کاملاً بی‌طرف و بی‌غرض است. آن به سود کسی کار نمی‌کند. زمستان بدون توجه به این که شما خوش‌تان می‌آید یا نه فرا می‌رسد و کسانی را که دوست می‌دارید از این دنیا می‌روند.
وقتی از این نکته غافلید به اجزای زندگی وابسته و دلبسته می‌شوید و دچار آنچه لائوتزو آن را «ناکامی همیشگی» می‌نامد، می‌شوید. وقتی کسی که به او وابسته‌اید شما را ترک می‌کند، گویی دنیا برای‌تان تمام شده است. وقتی در تجارتی موفق نمی‌شوید، در کار شکست می‌خورید یا دچار رنج و بیماری می‌شوید، احساس افسردگی می‌کنید. اگر گرفتار این دام‌های احساسی شوید، به آن‌ها اجازه نمی‌دهید بخشی طبیعی از زندگی‌تان باشند و خود را هم از ارتباط با «منبع هستی» بازمی‌دارید. به این شکل در شلوغی آمد و رفت‌های دنیایی گم می‌شوید و کاملاً فراموش می‌کنید که هر پایانی، شروع چیز جدیدی است. حقیقت این است که معمولاً هر شروعی خود را در پایانی دردناک پنهان می‌کند. بنابراین وقتی می‌دانید پس از این لحظۀ ناگوار و دردناک، ادامه‌ای هست، می‌توانید حس کنید که این نیز می‌گذرد. دست کم همیشه این طور بوده و همین طور خواهد بود. وقتی شیوۀ نگرش خود را عوض می‌کنید، آنچه می‌بینید نیز عوض خواهد شد!
به نظر می‌رسد لائوتزو می‌خواهد بگوید که:
زندگی را به شکلی بی‌طرف مشاهده کنید، به ویژه هنگامی که پایان چیزی موجب غم و ناراحتی‌تان می‌شود.
پیوسته به یاد بیاورید که در هر رویدادی، این منبع دخالت دارد و تصمیم بگیرید که با اندیشه و افکارتان با این منبع در ارتباط باشید. لازم نیست چیز تازه‌ای بیاموزید، رفتارتان را تغییر دهید یا شیوه‌ای جدید در پیش گیرید. فقط دربارۀ واژۀ «بازگشت» اندیشه کنید و به تائوی همیشه استوار پناه ببرید که همواره سبب آرامش است. تائو هرگز شما را ناامید نمی‌کند و همواره بی‌غرض است. هرجای چرخه‌های احساسی باشید، تائو درباره‌تان قضاوت نمی‌کند.
این عبارت را با خط درشت بنویسید و جایی که بتوانید همیشه آن را ببینید، نصب کنید:
«این نیز بگذرد»
این عبارت به یادتان می‌آورد که تنها «تغییر» در زندگی ثابت و پایدار است. هرچه وجود دارد در چرخۀ آمدن و رفتن است؛ همه چیز! هیچ استثنایی وجود ندارد. این نکته را به یاد داشته باشید. این نکته یعنی بازگشتن به اصل؛ بازگشتن به ریشه‌ها. تنها اصل است که کامل است و الهی. تنها می‌توانید به اصل تکیه و اطمینان کنید. اصل گل‌های بهاری را می‌آورد، پیر شدن را همراه دارد و رابطه‌هایی تازه در خود دارد_ اصل همان تائوست و تائو همیشه ثابت و استوار است. به اصل بازگردید و همین حالا و همین جا جوهر ابدی خود را تجربه کنید.
«این نیز بگذرد»…
می‌توانید روی آن حساب کنید!
منبع
هنرِ زندگی
دکتر وین دایر
ترجمه فرشید قهرمانی
نشر سایه‌گستر
صص97-101
مطالب بیشتر
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…
