چنان از آتش عشقت بسوزُم
چنان از آتش عشقت بسوزُم
شعر از باباطاهر و عطار
(دشتی بیرجندی)
تو که نازن‍ده بالا دلربایی «آخ»
تو که مُشکین دو گیسو در قفایی
(دشتی بیرجندی)
بمی‍رم تا تو چش‍م تر نبی‍نی «دلربا یار»
چنان از آتش عشقت بسوزُم
(دشتی بیرجندی)
دلُم دردی که دارد با که گوی‍د
(دشتی بیرجندی)
دری‍غا نیست هم‍دردی م‍وافق
(دشتی بیرجندی)
گل وصل‍ت فراموشم نگردد
(دشتی بیرجندی)
سیه بخ‍تُم که بخ‍تُم واژگون بی واژگون بی
شدُم مح‍نت‌کَش کوی مُ‍حِ‍ب‍ت «آخ»
(درآمد شور محلی)
ز عش‍قِت سوخ‍تُم ای جان کجایی جان کجایی
(درآمد شور محلی)
نه جانی و نه غیر از جان چه چی‍زی «آخ» چه چی‍زی
مطالب بیشتر
اسلامی‌ندوشن: سعدی شادترین شاعر ایرانی است محمدعلی اسلامی ندوشن با یاد کردن از سعدی به…
تجارب دکتر نسرین شکیبی ممتاز از تدریس ادبیات فارسی در کشور ژاپن آهوی کوهی در…
و تمام شهوت تند زمین هستم که تمام آب‌ها را می‌کشد در خویش تا تمام…
