با ما همراه باشید
پیام بختیار علی به مناسبت دریافت جایزۀ «هیلده دومین» این جایزه را متعلق به ادبیات کُردی می‌دانم که مورد بی‌مهری قرار گرفته است؛ ادبیاتی که ظلم...
نمایشنامۀ «به دوزخ ای بی‌گناهان» در صحبت با بختیار علی ادبیات تهی از دیدگاه و هستی‌شناسی فلسفی، شایسته‌ی خوانش نیست… یکی از علل عقب‌‌ماندگی تئاتر نزد...
«پرسش بی‌انتهای من از آب» سرودۀ بختیار علی پرسش بی‌انتهای من از آب در میان همۀ تفاسیر، جز از باد، جز از صدای آهنین باد، جز...
رمان «شهر موسیقیدان‌های سپید» روایت افسونگرانۀ مسیحِ دوباره مصلوب آیدا گلنسایی: جلادت کفتر نوجوان کرد بی‌کس و کاری است که فلوت را افسونگرانه می‌نوازد. او پس...
جمله‌های طلایی بختیار علی (نویسنده و متفکر کُرد) عدالت این نیست که دشمنت را بکشی، عدالت این است که دشمنت با شنیدن موسیقی تو به گریه...
نظر فرزان سجودی دربارۀ رمان «شهر موسیقیدان‌های سپید» نوشتۀ بختیار علی رمان «شهر موسیقیدان‌های سپید» از آثار مطرح بختیار علی است که به گفته خودش بر...
«غروب پروانه» نوشتۀ بختیار علی: هجرت از غربت به غربتی دیگر آیدا گلنسایی: پروانه دختر زیبایی لبریز از بیزاری از خفقان‌ها و چارچوب‌ها و فضاهای بسته...
درنگی در رمان «جمشیدخان عمویم، که باد همیشه او را با خود می‌برد» نوشتۀ بختیار علی آیدا گلنسایی: جمشیدخان مرد استثنایی و متفاوتی است. او در...
نامه‌ای سرگشاده به بختیار علی آیدا گلنسایی: روزی را به خاطر می‌آورم در دانشگاه الزهرا که استاد یگانه‌ام دکتر مریم حسینی با حالتی منقلب وارد کلاس...
سطرهایی شاعرانه از رمانِ «شهر موسیقیدان‌های سپید» نوشتۀ بختیار علی بگذارید آفتاب به روح شما نفوذ کند و باران درونتان را خیس کند. مشکل بزرگ جسم...
با مریوان حلبچه‌ای دربارۀ بزرگ‌ترین شاهکار تاریخ ادبیات کُرد: شهر موسیقیدان‌های سپید اثر بختیار علی مریوان حلبچه‌ای به بهانه انتشار رمان «شهر موسیقیدان‌های سپید» در روزهای...
آشنایی با بختیار علی؛ نویسنده، شاعر و نظریه‌پرداز کردستان عراق مطالب بیشتر نقد رمانِ آخرین انار دنیا: هر گم کرده راهی گمراه نیست! بریده‌هایی از رمان...
